Rode duivels en een nieuwe hobby

Hallo allemaal!

“Kun je niet twee blogs schrijven”, dat was Guus zijn suggestie omdat er zoveel gebeurd is sinds de laatste blog.. Voor degene die geen zin hebben om een heel hoofdstuk over ‘Guus en Anouk in Australie’ te lezen: er staan nieuwe foto’s op de blog! Voor degene die het aandurven, Guus en ik zijn het slechte pad op gegaan haha, daarover later meer! 

Nu eerst een grote stap naar ruim twee weken geleden. Toen waren we in Brisbane en wederom een geweldige stad waar wij ons allebei wel zagen wonen haha. Heel grappig, de mensen die we tegenkomen lijken echt 50/50 verdeeld te zijn over ervaringen in de stad. De helft vindt het net als ons geweldig, de andere helft heeft er helemaal niets mee. Wij vonden met name een deel van de stad heel erg leuk. Dit deel heet Southbank en het lijkt wel of Southbank gemaakt is om te chillen. Er is hier een gratis openbaar zwemband (opeens uit het niets) en een gratis aangelegd, super mooi strand! Het strand was helaas gesloten, maar het zwembad was open en wij hebben daar natuurlijk gezwommen! Verder staan overal leuke bankjes, picknicktafels en jong, oud, werkenden, backpackers, iedereen maakt er gebruik van waardoor er een leuke sfeer hangt. In Southbank zijn ook een aantal leuke musea! Verder kun je in Brisbane via een goed systeem door de hele stad fietsen huren. Lekker cliché maar de Nederlanders hebben dit natuurlijk als vervoersmiddel gebruikt drie dagen lang haha. Brisbane presenteert zichzelf als een fietsstad, met veel en veilige fietspaden. Vergeleken met andere steden in de wereld klopt dit zeker, maar Brisbane kan nog heel wat van Nederland leren haha. 

In Brisbane zijn we ook naar de cityhall geweest. Hier is ook een heel leuk museum bij. Ook kun je met een ouderwetse lift naar de klokkentoren toe. Dit was echt heel erg leuk. In de cityhall hebben we ook een rondleiding gevolgd. De cityhall heeft een open-deuren beleid, dat wilt zeggen dat je als bezoeker bijna overal binnen mag lopen en een praatje kan maken met de mensen die daar aan het werk zijn. Je kunt op sommige dagen ook bij de burgemeester naar binnen lopen. De cityhall is in de oorlogen heel belangrijk geweest. De geallieerde van Australie (Guus en ik twijfelen of je het zo zegt haha) kwamen hier tijdens te oorlogen en kregen hier onderdak. Toen de cityhall gerenoveerd was is er een stuk ouderwetse ‘graffiti’ gevonden. De soldaten kregen allemaal papier en een potlood om naar huis te schrijven, wat blijkt nou, deze potloden zijn ook gebruikt om hun id-nummer op de herenwc op te schrijven. Iemand heeft al deze soldaten opgezocht en het blijkt echt een geluksmuur te zijn: elke soldaat die zijn nummer heeft opgeschreven heeft, al dan niet gewond, de oorlog overleefd!! 

Dan komen we nu bij het eerste deel van de titel: “rode duivels”. Helaas verwijs het niet naar een onvergetelijke avond met Belgische voetbalsupporters.. Het zou nep zijn als we alleen vertellen hoe fijn en mooi het hier is en de mindere momenten achterwege laten.. Per toeval kwamen we erachter dat het bedrijf waar wij voor over de 1000 euro aan tours bij hebben geboekt failliet is gegaan. Om het nog pijnlijker te maken, twee dagen nadat wij deze tours hebben gekocht… Al onze tours waren gecancelled volgens de curator… en toen? In een hostel spraken wij een jongen die ook met z’n vervelend rood mapje rond liep en hij zij dat onze Fraser Tour om een of andere bizarre reden wel door zou gaan. Wij gebeld en die konden we toen inderdaad wel nog boeken!! Gelukkig was dat de duurste, dus dat geld hebben we niet weggegooid. Onze andere tour hebben we helaas opnieuw moeten boeken dus dat is echt heel erg pijnlijk! Het bedrijf heeft een rood logo en het personeel had rode vesten aan. Elke keer als we nu een leeg kantoor zien krijgen wij de kriebels over ons lijf haha. Ook heel veel andere reizigers zijn hierdoor gedupeerd en altijd als iemand een rood mapje gekregen van de ‘rode duivels’ uit zijn tas haalt, is er altijd wel een reiziger die ook wanhopig zucht en de pijn van de medereiziger voelt haha. 

Na Brisbane zijn we naar Noosa gegaan. Daar kan ik heel kort over zijn. Het regende de eerste dag en op een mooie dag hebben we een mooie kustwandeling gedaan. Ik zou zeggen: de foto’s zeggen meer als mijn woorden . 

Dan komen we nu bij het hoogtepunt van Australie tot nu toe FRASER ISLAND!!! Fraser Island is het grootste zandeiland op de wereld. We zijn hier drie dagen, twee nachten geweest. Fraser is echt waanzinnig mooi. Er zijn heel veel meren op het eiland en ik kan voor ons beiden spreken: de mooiste meren die wij ooit hebben gezien. Het mooie aan Australie vinden wij dat zelf op de extreem toeristische plekken zoals Fraser Island of Bondi Beach het strand niet gevuld is met strandtent naar strandtent. Op Fraser hebben we gekampeerd (ja echt, ik in een tent haha) en buiten onze super leuke groep was er niemand in de buurt op het strand waar wij sliepen. Het allerleukste aan de Fraser tour vonden Guus en ik het rijden in een 4-wheel drive. Dit was ech geweldig. Met 70 km/uur rijden over het strand, met vier auto’s achter elkaar door kleine riviertjes, hoge bergen en los zand rijden. Een onvergetelijke ervaring!!! Overdag ging je elke dag zwemmen in verschillende meren. ‘s Avonds hebben we elke avond gebarbecued met de groep en drankspelletjes gespeeld. Het was nieuwe maan dus na de spelletjes gingen we met z’n allen naar het strand en hier hebben we de meeste sterren ooit gezien! Dit was echt zo onbeschrijfelijk mooi! De tweede dag zijn we begonnen bij Eli Creek, ook wel ‘hangover’ creek genoemd haha. Het water van Eli Creek is zo zuiver dat je het kunt drinken en je kunt erin gaan liggen en dan neemt de stroming je mee naar de zee. Je mag op Fraser niet in de zee zwemmen, dat is te gevaarlijk met haaien en kwallen. Andere hele mooie dingen die we gezien hebben is een meer wat over 20 jaar waarschijnlijk niet meer zal bestaan omdat het door het verschuivende zand verdwijnt, zoutwater badjes die ‘champagne pools’ genoemd worden omdat het water bubbelt als de golven op de rotsen slaan, een dramatisch uitzicht vanaf een kliff en wilde dingo’s!! In het bekende Lake McKenzie kun je met het zand van het meer zelfs je haren wassen! (Of onze gids heeft ons dat wijsgemaakt en ligt nu nog dubbel om die domme backpackers die alles geloven, de haren van iedereen waren wel echt zachter!) Ik kan echt nog uren doorgaan over Fraser Island maar ik bewaar nog wat verhalen voor thuis !

Dan komen we nu bij Agnes Water, de plek waar Guus en ik (perongeluk) het slechte pad op zijn gegaan. Wij maken wel vaker grapjes over eten stelen, omdat veel backpackers dat doen, maar wij vinden dat echt niet kunnen, maar toch is het gebeurd haha. We waren in een heel fijn hostel waar ze gratis ontbijt aanboden, het brood lag allemaal in een rode krat. In het hostel was, net als in alle hostels, een gratis voedsel schap, zowel in de koelkast, als op een plank. Tot onze grote blijschap lag daar een volledig nieuw pak glutenvrij brood in!! Net als in Nederland is glutenvrij brood heel duur, dus wij waren super blij, al vonden we het wel vreemd. Wij hebben het brood gepakt en mee naar onze kamer genomen en de volgende ochtend zagen we in de rode krat een volledig nieuw pak glutenvrij brood liggen van hetzelfde merk als die wij de dag ervoor gepakt hadden, oeps, toen voelden we ons toch wel een beetje lullig! Toen de dag erna het glutenvrije brood, en andere broodwaren die in de koelkast moesten onder het gratis voedsel schap lagen wisten we het zeker: ook wij hebben ons (perongeluk) schuldig gemaakt aan de zogenaamde ‘backpackerskorting’. 

Agnes Water was meer dan alleen dat haha, we hebben hier surfles genomen! Dat ging gek genoeg echt best wel goed, Guus en ik konden allebei staan en het was heel leuk! De volgende dag ging ik kapot van de spierpijn haha. Diezelfde avond hebben we nog met een Australier die we op Fraser ontmoet hebben drankjes gedaan en het was echt een super gezellige avond. 

De busreis naar Airlie Beach was echt waanzinnig mooi. In Airlie Beach zouden we een Whitsunday tour doen. De Whitsundays zijn een eilandengroep in de Great Barrier Reef, jullie kunnen je wel voorstellen hoe erg wij ons hier op verheugd hadden. Maar zoals ik al zei ‘zouden we’.. in plaats daarvan schrijf ik nu dit. We zaten op de boot en hadden de beste plekken en vonden dat we deze wel verdiend hadden door goede karma punten, omdat we normaal vaak slechte plekken hebben, maar dat was iets te vroeg gejuicht. Nadat we ongeveer een half uurtje gevaren hadden moesten we helaas omdraaien. De golven waren te hoog voor de boot en dat konden wij ook wel zien. Het was veel te gevaarlijk. We hebben gelukkig ons geld terug gekregen maar we zien nu helaas niet de Whitsundays, dus daar balen we heel erg van. We kregen een lunchboxje op de boot en de jongens van de boot zeiden dat als je er iets van wilde hebben je het mee kon nemen. Aangezien we nu echte dieven zijn hebben we beiden ons lunchboxje leeggehaald: nieuwe hobby zullen we maar zeggen haha! Toen wij een tikkeltje schuldig door onze mega buit in de rij stonden om de boot af te gaan zeiden de jongens van de boot tegen andere of ze de coolpacks erin wilden laten zitten. Dan vallen wij nog best mee.. toch?!

Veel liefs, 
Guus en Anouk