End of the road, let's walk
26 maart 2017 - Banaue, Filipijnen
Hallo allemaal,
Het laatste bericht vanuit de Filippijnen alweer. We zijn een aantal dagen redelijk perongeluk van de bewoonde wereld verdwenen en in de middle of nowwhere terechtgekomen, nu is het dus weer even aanpassen om onder de mensen te zijn!
Onze tour in El Nido was echt super, we hadden een hele leuke groep. We zijn daar naar verschillende lagoons, stranden en snorkelplekken geweest. Zoals ik al eerder zei: het paradijs. 's Avonds op het strand waar we sliepen zijn we nog lekker gaan zwemmen, heerlijk gegeten en gezellig wat gedronken met de groep. Helaas begon het onder het eten een beetje te regenen, alles in onze tent was dus nogal nat. De volgende dag hebben we hetzelfde gedaan als dag 1, alleen dan naar andere plekken natuurlijk. Toen hebben we heel veel regen gehad, dat was super jammer, maar alsnog: een onvergetelijke ervaring. In El Nido hebben we verder weer een dag een scooter gehuurd en naar een strand gegaan met de grootste golven die wij ooit gezien hebben haha.
Na El Nido zijn we naar Coron gegaan, een plaatsje op het eiland Busuanga. Dit vonden wij allebei het mooiste en het leukste van de hele Filippijnen. Hier was het in eerste instantie een gedoe met ons hotel, ze hadden onze boeking niet ontvangen, maar hebben ons toen naar een andere gebracht die ook nog een heel stuk goedkoper was! Op Coron hebben we de echte Filippino ervaring meegemaakt, de karaokebar: of zoals ze het hier noemen Videoke. We dachten dat het wel leuk zou zijn om in een Videoke bar te eten, fout gedacht haha. Er waren drie videoke bars naast elkaar, allemaal met het volume maximaal open. O ja, je mag de performers niet uitlachen, ze nemen het hier heel serieus en geloof ons als jullie dit zouden horen zouden jullie ons goed vinden zingen haha en dat zegt wat! We zijn ook een dag gaan duiken op Coron, je kan hier naar Japanse oorlogsschepen duiken uit de tweede wereldoorlog. Dat is echt ongelofelijk mooi en indrukwekkend. De schepen dienen nu als huis voor vissen en koraal en ze zijn dus helemaal bedekt. Op een begeven moment kwam er een hele school vissen aan, precies zoals in dat level van Super Mario op de Nintendo 64, echt heel vet!! Naast het duiken zijn we ook weer een eilandhoppingtour gaan doen. Nog mooier als El Nido, nog veel mooier als El Nido. De foto's zijn het bewijs! Om weg te komen op Coron ging het allemaal niet zoals gepland, de boten gingen anders dan wat internet zei dus uiteindelijk hebben we het vliegtuig naar Manila moeten pakken. De vliegvelden hier zijn echt al een ervaring op zich haha. Je moet hier betalen om de terminals in te mogen, alles wordt nog handmatig gedaan, zelf de handbagage check want de enige machine was kapot! Maaar... in onze vlucht van 40 minuten kregen we alsnog een flesje water en een snack! Kunnen ze in Europa wat van leren!
Vanuit Manila hebben we de nachtbus gepakt naar Banaue, om vanuit daar naar Batad te gaan. Hier zijn rijstvelden die op de wereldefgoedlijst staan. In Banaue een busje gepakt naar Batad, en opeens stopte deze en kwam de chauffeur dat we moesten uitstappen. Dus wij in protest want we waren nog niet bij onze Inn. 'It's the end of the road, let's walk'.. Uhm, heb je onze bagage gezien? De helft van onze spullen zat in een extra tas, omdat dit nog nat was van Coron, het regende pijpenstelen en hij zegt ons dat we moeten lopen.... Nou ja, het was niet alsof we veel keus hadden haha. De weg naar onze Inn was niet alleen heel gevaarlijk, maar ook heel zwaar, heel stijl en heel ver haha. Gelukkig hadden we een Filippijn ontmoet die mij hielp met mijn backpack, waardoor ik beiden daypacks kon pakken. Hij is daarna ook voor twee dagen onze gids geworden en echt een geweldige man. In Batad wilden we onze familie laten weten dat alles goed met ons ging, maar je raadt het al.. geen bereik. Echt buiten de bewoonde wereld haha. De eerste dagen in Batad ben ik ziek geweest, dus zijn we in de Inn gebleven. Hier hebben we een Zwitsers stel ontmoet die net zo gek zijn op spelletjes als ons, dus uiteindelijk zijn de zieke dagen nog hele leuke dagen geworden. We hebben een nieuw kaartspel geleerd: Jass, echt super leuk! De volgende dag zijn we gaan hiken met onze gids naar Bangaan, hier zijn ook rijstvelden van de werelderfgoedlijst. Onze gids zei dat we de minder gevaarlijke route liepen, ik wil oprecht NIET weten hoe de gevaarlijke route eruit ziet! Bangaan is echt nog mooier dan Batad en toen we Bangaan inliepen werden we aangesproken door een Filippijnse vrouw. Wat bleek: zij is getrouwd net een Nederlander en ze wonen in Bangaan. We waren uitgenodigd om bij hun wat te eten, dus dat was echt een hele leuke ervaring. Die avond hebben we in de Inn met de Zwitserse lokale rijstwijn gedronken, heel apart, maar niet echt lekker haha. De volgende dag zijn we gaan lopen naar de watervallen, deze zijn eigenlijk gesloten, maar als we vroeg zouden gaan zou het misschien nog gaan. 6:30 uur vertrekken dus. Om een of andere vage reden had ik mijn tablet op een rare stad staan waar ik niet eens van weet waar het ligt, maar in deze stad is de zomertijd al eerder ingegaan... Gevolg, in plaats van 6.00uur aan het ontbijt, zaten wij alleen om 05.00 uur onder totdat de vrouw van de Inn kwam vragen of we ZO vroeg wilden ontbijten, nou nee eigenlijk niet haha. De watervallen waren het helemaal waard om er zo vroeg voor op te staan. We hebben er zelfs in gezwommen en dat was echt SUPER koud! Toen de zon kwam kwamen er regenbogen bij de waterval, ook de gids vond het heel bijzonder.
We zijn nu dus weer in de bewoonde wereld en dat is gek genoeg echt heel vreemd haha. We hadden een busje geregeld, maar deze was kapot gegaan dus we moesten met een tricycle. Dat is een motor met daaromheen een omhuizing gebouwd waar mensen in kunnen zitten. Dit was redelijk gevaarlijk met onze bagage, op een bepaald moment moest Guus eruit omdat we te zwaar waren en de berg niet op kwamen haha. Het heeft hier veel geregend dus veel stenen, bomen en zand waren van de bergen op de straat gevallen. Met het Zwitserse stel hebben we ons, voor onze hikes, kapot gelachen om de toeristenspulletjes van hier. Er staat overal op 'I survived Batad'. Na dag 1 van het lopen en nu al helemaal begrijpen we voor 100% waar deze tekst vandaan komt. Een ding moeten we misschien nog even toegeven.. Als we de Lonely Planet goed gelezen hadden, dan hadden we geweten dat Batad alleen te voet te bereiken is. Oeps, eigen schuld, dikke bult...
Veel liefs,
Guus en Anouk
Het laatste bericht vanuit de Filippijnen alweer. We zijn een aantal dagen redelijk perongeluk van de bewoonde wereld verdwenen en in de middle of nowwhere terechtgekomen, nu is het dus weer even aanpassen om onder de mensen te zijn!
Onze tour in El Nido was echt super, we hadden een hele leuke groep. We zijn daar naar verschillende lagoons, stranden en snorkelplekken geweest. Zoals ik al eerder zei: het paradijs. 's Avonds op het strand waar we sliepen zijn we nog lekker gaan zwemmen, heerlijk gegeten en gezellig wat gedronken met de groep. Helaas begon het onder het eten een beetje te regenen, alles in onze tent was dus nogal nat. De volgende dag hebben we hetzelfde gedaan als dag 1, alleen dan naar andere plekken natuurlijk. Toen hebben we heel veel regen gehad, dat was super jammer, maar alsnog: een onvergetelijke ervaring. In El Nido hebben we verder weer een dag een scooter gehuurd en naar een strand gegaan met de grootste golven die wij ooit gezien hebben haha.
Na El Nido zijn we naar Coron gegaan, een plaatsje op het eiland Busuanga. Dit vonden wij allebei het mooiste en het leukste van de hele Filippijnen. Hier was het in eerste instantie een gedoe met ons hotel, ze hadden onze boeking niet ontvangen, maar hebben ons toen naar een andere gebracht die ook nog een heel stuk goedkoper was! Op Coron hebben we de echte Filippino ervaring meegemaakt, de karaokebar: of zoals ze het hier noemen Videoke. We dachten dat het wel leuk zou zijn om in een Videoke bar te eten, fout gedacht haha. Er waren drie videoke bars naast elkaar, allemaal met het volume maximaal open. O ja, je mag de performers niet uitlachen, ze nemen het hier heel serieus en geloof ons als jullie dit zouden horen zouden jullie ons goed vinden zingen haha en dat zegt wat! We zijn ook een dag gaan duiken op Coron, je kan hier naar Japanse oorlogsschepen duiken uit de tweede wereldoorlog. Dat is echt ongelofelijk mooi en indrukwekkend. De schepen dienen nu als huis voor vissen en koraal en ze zijn dus helemaal bedekt. Op een begeven moment kwam er een hele school vissen aan, precies zoals in dat level van Super Mario op de Nintendo 64, echt heel vet!! Naast het duiken zijn we ook weer een eilandhoppingtour gaan doen. Nog mooier als El Nido, nog veel mooier als El Nido. De foto's zijn het bewijs! Om weg te komen op Coron ging het allemaal niet zoals gepland, de boten gingen anders dan wat internet zei dus uiteindelijk hebben we het vliegtuig naar Manila moeten pakken. De vliegvelden hier zijn echt al een ervaring op zich haha. Je moet hier betalen om de terminals in te mogen, alles wordt nog handmatig gedaan, zelf de handbagage check want de enige machine was kapot! Maaar... in onze vlucht van 40 minuten kregen we alsnog een flesje water en een snack! Kunnen ze in Europa wat van leren!
Vanuit Manila hebben we de nachtbus gepakt naar Banaue, om vanuit daar naar Batad te gaan. Hier zijn rijstvelden die op de wereldefgoedlijst staan. In Banaue een busje gepakt naar Batad, en opeens stopte deze en kwam de chauffeur dat we moesten uitstappen. Dus wij in protest want we waren nog niet bij onze Inn. 'It's the end of the road, let's walk'.. Uhm, heb je onze bagage gezien? De helft van onze spullen zat in een extra tas, omdat dit nog nat was van Coron, het regende pijpenstelen en hij zegt ons dat we moeten lopen.... Nou ja, het was niet alsof we veel keus hadden haha. De weg naar onze Inn was niet alleen heel gevaarlijk, maar ook heel zwaar, heel stijl en heel ver haha. Gelukkig hadden we een Filippijn ontmoet die mij hielp met mijn backpack, waardoor ik beiden daypacks kon pakken. Hij is daarna ook voor twee dagen onze gids geworden en echt een geweldige man. In Batad wilden we onze familie laten weten dat alles goed met ons ging, maar je raadt het al.. geen bereik. Echt buiten de bewoonde wereld haha. De eerste dagen in Batad ben ik ziek geweest, dus zijn we in de Inn gebleven. Hier hebben we een Zwitsers stel ontmoet die net zo gek zijn op spelletjes als ons, dus uiteindelijk zijn de zieke dagen nog hele leuke dagen geworden. We hebben een nieuw kaartspel geleerd: Jass, echt super leuk! De volgende dag zijn we gaan hiken met onze gids naar Bangaan, hier zijn ook rijstvelden van de werelderfgoedlijst. Onze gids zei dat we de minder gevaarlijke route liepen, ik wil oprecht NIET weten hoe de gevaarlijke route eruit ziet! Bangaan is echt nog mooier dan Batad en toen we Bangaan inliepen werden we aangesproken door een Filippijnse vrouw. Wat bleek: zij is getrouwd net een Nederlander en ze wonen in Bangaan. We waren uitgenodigd om bij hun wat te eten, dus dat was echt een hele leuke ervaring. Die avond hebben we in de Inn met de Zwitserse lokale rijstwijn gedronken, heel apart, maar niet echt lekker haha. De volgende dag zijn we gaan lopen naar de watervallen, deze zijn eigenlijk gesloten, maar als we vroeg zouden gaan zou het misschien nog gaan. 6:30 uur vertrekken dus. Om een of andere vage reden had ik mijn tablet op een rare stad staan waar ik niet eens van weet waar het ligt, maar in deze stad is de zomertijd al eerder ingegaan... Gevolg, in plaats van 6.00uur aan het ontbijt, zaten wij alleen om 05.00 uur onder totdat de vrouw van de Inn kwam vragen of we ZO vroeg wilden ontbijten, nou nee eigenlijk niet haha. De watervallen waren het helemaal waard om er zo vroeg voor op te staan. We hebben er zelfs in gezwommen en dat was echt SUPER koud! Toen de zon kwam kwamen er regenbogen bij de waterval, ook de gids vond het heel bijzonder.
We zijn nu dus weer in de bewoonde wereld en dat is gek genoeg echt heel vreemd haha. We hadden een busje geregeld, maar deze was kapot gegaan dus we moesten met een tricycle. Dat is een motor met daaromheen een omhuizing gebouwd waar mensen in kunnen zitten. Dit was redelijk gevaarlijk met onze bagage, op een bepaald moment moest Guus eruit omdat we te zwaar waren en de berg niet op kwamen haha. Het heeft hier veel geregend dus veel stenen, bomen en zand waren van de bergen op de straat gevallen. Met het Zwitserse stel hebben we ons, voor onze hikes, kapot gelachen om de toeristenspulletjes van hier. Er staat overal op 'I survived Batad'. Na dag 1 van het lopen en nu al helemaal begrijpen we voor 100% waar deze tekst vandaan komt. Een ding moeten we misschien nog even toegeven.. Als we de Lonely Planet goed gelezen hadden, dan hadden we geweten dat Batad alleen te voet te bereiken is. Oeps, eigen schuld, dikke bult...
Veel liefs,
Guus en Anouk
Echt super leuk verhaol!
Gelokkig weer in de bewoende wereld hahha.
Veul plezeer nog!!
Xxx sanne
Prachtige foto's!
Hiël vuur groetjes van os allemaal!