The Final Countdown

Hallo allemaal,

Wellicht de meest gestelde vraag de afgelopen week: “en, hebben jullie al zin om naar huis te gaan?” Ik zal deze vraag (namens zowel Guus als mij) eerlijk beantwoorden. Nee. Grapje, dat klinkt zo hard. Even wat meer uitleg: wat voor ons ideaal zou zijn, is om naar huis te komen, onze lieve familie en vrienden zien voor een paar dagen en dan weer op het vliegtuig stappen. Dus mocht iemand zich na een week zich weer aan ons irriteren, de rust van onze afwezigheid toch echt wel kon waarderen of deze blogs gewoon echt niet kan missen: voel je vrij om ons naar een willekeurige bestemming in de wereld (liefst met wat budget) te sturen . Als dat niet gebeurd, is dit toch echt de laatste blog, want morgen (20 juli) gaat toch echt de terugreis beginnen. 

Nu nog even super kort over onze laatste week. We hebben blijkbaar een super goede keuze gemaakt. Om van het zuidereiland terug in Auckland te komen met de bus en ferry ben je drie hele dagen kwijt en omdat de ferry ook geld kost hadden wij besloten om vanuit Christchurch te vliegen naar Auckland. Bij nader inzien was dit ook echt de beste optie, de afgelopen dagen (waaronder de dag dat wij vlogen) is zowat elke andere binnenlandse vlucht gecancelled en de ferry ging niet! Lucky us! Vanuit Auckland zijn we nog naar Waiheke gegaan. Waiheke is een eiland waar belachelijk veel wijngaarden zijn. Je kunt hier letterlijk van de ene naar de andere wijngaard rollen. Drie keer raden wat wij hebben gedaan… Grapje, we hebben het beschaafd gehouden, netjes om 11.30 uur begonnen. De wijn was wel echt lekker en het eiland is heel mooi. Nu zijn we in Paihia in het noorden en vanmiddag gaan we terug naar Auckland. Vanuit Paihia zijn we naar Russell gegaan. Dit is een plaatsje met veel geschiedenis en het werd ooit ‘the hell hole of the Pacific’ genoemd. De reden hiervoor: piraten, zeelui, handelaren en ga zo maar door kwamen hier vroeger nadat ze maanden op zee hadden gezeten. Zelfs de kerk heeft de kogelgaten in de muur. Zoals ze hier zeggen “nothing was sacred in Russell”. 

Nu komen we bij het stukje waar Guus en ik al dagen plezier en toch ook wel door geschokeerd worden. De reisfacts. Eerst een aantal vragen waar jullie een schatting van moeten maken, onderaan de blog komt het antwoord, niet spieken!:) Dit zijn vragen die wij onszelf gesteld hebben en waar we toch wel verwonderd over waren.
1.    Hoevaak past Nederland in Nieuw-Zeeland qua oppervlakte?
2.    Hoeveel verschillende slaapplekken hebben wij gehad tijdens onze reis?
3.    Hoeveel kilometer hebben wij in totaal (inclusief de terugvlucht die nog moet komen) gevolgen met het vliegtuig (hint: het waren 14 vluchten)?

Maak maar een schatting en laat je verassen door de antwoorden! Wat verder de meest gestelde vraag hier op reis is, is wat ons favoriete land is. Voor ons beiden is het simpel: Myanmar. Myanmar, het land wat pas is opengesteld voor toerisme, waar de meest vriendelijke mensen zijn, waar de auto’s rechts rijden, maar het stuur links zit om zich af te zetten tegen de tijd dat ze een Engelse kolonie waren, maar helaas nog geen nieuwe auto’s kunnen betalen. Het land met prachtige natuur en cultuur op bijna elke centimeter van het land. Hoewel ons rijtje van favorieten lichtelijk verschilt (Guus: Myanmar, Nieuw-Zeeland, Indonesie, Filippijnen, Australie, Thailand) (Anouk: Myanmar, Indonesie, Filippijnen, Australie, Thailand) zijn we het dus wel eens over Thailand. Daarbij moet wederom gezegd worden dat wij alleen in Bangkok en Chiang Mai geweest zijn, twee steden, maar dit was zo’n tegenvaller (al verwachtten we dat wel al) na het ontoeristische, niet-westerse Myanmar.   

Nog een aantal weetjes over onze reis:
Leukste en mooiste slaapplek: Pulau Tailana, Indonesie
Ergste slaapplek: hostel in Banda Aceh, Indonesie
Mooiste duik: Pulau Weh, Indonesie 
Goedkoopste maaltijd: gebakken rijst (met verrot varkensoor), Yangon, Myanmar
Duurste maaltijd: afsluitend uiteten, Paihia, Nieuw-Zeeland
Mooiste wandeling: Guus: Hookervalley, Mount-Cook, Nieuw-Zeeland. Anouk: Ben Lomond, Queenstown, Nieuw-Zeeland 
Zwaarste wandeling: Guus: Kalaw-Inle Lake, Myanmar. Anouk: met backpack van Batad naar Batad Junction, Filippijnen 
Mooiste strand: Pulau Tailana, Indonesie
Raarste vliegveld ooit: Coron, Filippijnen
Domste aankoop: Snorkelset (gekocht in Medan voordat we naar Australie vlogen, nooit gebruikt)
Beste culturele activiteit: Tempels in Bagan, Myanmar
Beste actieve activiteit: Helihike op de Franz Jozef Gletsjer, Nieuw-Zeeland 
Activiteit met de meeste adrenaline: Skydive, Taupo, Nieuw-Zeeland 
Mooiste sterrenhemel: Fraser Island, Australie
Angstigste momenten: heel Australie (alles wilt je doden en/of opeten)
Leukste boottocht: El Nido, Filippijnen

Verdere uitleg volgt in het echt, niet via de blog haha. Als jullie er nog een bedenken, reageer vooral! Voordat we de antwoorden op de drie vragen geven, willen wij nog graag onze helse terugreis met jullie delen. We vliegen vanuit om 14.55 uur (Nederlandse tijd: 04.55uur), dan hebben we een magere 17 uur en 50 minuten in en vliegtuig naar Doha. In Doha hebben we 8 uur om de benen te strekken, waarna we gelukkig nog ongeveer 7 uur mogen vliegen. We komen dan op vrijdag 21 juli, rond 13.25 uur Nederlandse tijd op Schiphol aan, waarna we onze reis voortzetten naar het zonnige zuiden! 

Dan nu de antwoorden:
1.    Nederland past qua oppervlakte ongeveer 15 keer in Nieuw-Zeeland (aldus google). Wij vroegen ons dit af en dachten 2,5-3,5 keer. Leiden jullie ook aan grootheidswaanzin net als ons?:) 
2.    We hebben 68 verschillende slaapplekken gehad, waarvan 57 hostel, hotels, lodges, stranden, tentjes en hutjes. Een nachtje in de trein, 7 nachten in een nachtbus, 1 nacht doorgehaald op een vliegveld (en nog een te gaan) en een nachtvlucht.  
3.    We hebben 46.657 kilometer gevlogen. Dit zijn 11 internationale vluchten en drie binnelandse vluchten. 

We zijn van wolkenkrabber naar klerenkast gegaan. We hebben op een nat matje geslapen op het strand, maar ook in een vijfsterren hotel. We zijn van elke dag uiteten, naar de goedkoopste en snelste studenten/backpackersmaaltijden in de vieste keukens gegaan. We hebben mensen die van de hele wereld vandaan komen ontmoet. We hebben gelegen op de mooiste stranden en gedoken met schildpadden, haaien en prachtige vissen. We zijn uit een vliegtuig gesprongen en hebben in een helikopter gezeten. Kortom: we hebben een tijd gehad om nooit te vergeten!!  Helaas komt aan alles een einde en staat ons plekje gereserveerd bij een masteropleiding, het echte leven gaat weer beginnen. Iedereen bedankt die ons op welke manier dan ook heeft geholpen deze reis  mogelijk te maken. En tot slot: iedereen bedankt voor het volgen van de blog en de geweldige reacties die we hebben gekregen. Tot over een paar daagjes!:) 

Veel liefs, 
Guus en Anouk